سیزده پنجاه و هفت

سیزده پنجاه و هفت...ادامه مطلب

✍✍ سیزده پنجاه و هفت...ادامه مطلب

✍✍شعر فردوسیدر مورد پدر و پسرپدری با پسرش گفت به قهرکه تو آدم نشوی جان پدرحیف از ان عمر که ای بی سروپادر پی تربیتت کردم سردل فرزند از این حرف شکستبی خبر از پدرش کرد سفررنج بسیار کشید و پس از انزندگی گشت به کامش چو شکرعاقبت شوکت والایی یافتحاکم شهر شد و صاحب زرچند روزی بگذشت و پس از انامر فرمود به احضار پدرپدرش آمد از راه درازنزد حاکم شد و بشناخت پسرپسر از غایت خودخواهی و کبرنظر افگند به سراپای پدرگفت : گفتی که تو آدم نشویتو کنون حشمت و جاهم بنگرپیر خندید و سرش داد تکانگفت این نکته ، برون شد از در«من نگفتم که تو حاکم نشویگفتم: آدم نشوی ، جان پدر»منسوب به جامی سیزده پنجاه و هفت...ادامه مطلب